De Romeinse brug van zevenhonderd meter lang leidt ons uit Merida. Vijf kilometer verder komen we aan het Canal de Montijo. Dat zal voor zestig kilometer onze gids zijn.
We rijden daardoor grotendeels vlak, langs vruchtbaar landbouwgebied. Vooral de perzikplantages vallen ons op. De pluk is volop bezig.
Gisteren leerden we al dat er een kleine zilverreiger bestaat. Een eilandje in de rivier van Merida zat vol. Hier zit hij rustig in de rijstvelden. We zien ook de blauwe ekster meermaals langs ons fladeren. Op de middag arriveren we in Badajoz. Het is de grootste stad van Extramadura. Naast een fort en een plein met fraaie rode gevels is er weinig te beleven voor de toerist.
Het begint er zowaar te miezeren. Om verder de rijden trekken we ons splinternieuw regenjasje aan. Twee knalrode papavers trappelen onbewust Portugal binnen. Geen enkel bord dat ons hierop wees. Enkel het feit dat we Elvas naderen maakt dit duidelijk.
Elvas is een bezonder stadje in Portugal. Gezien het vlak bij de grens met rivaal Spanje ligt moest het in het verleden zwaar verdedigd worden. De driedubbele omwalling is al van ver te zien. De verdedigingsmuren omgeven nog steeds heel het kleinje stadje en zijn een rondwandeling waard. In 1811 werd er tussen Badjoz an Elvas ook zwaar slag vevoerd. Engelse, Duitse, Spaanse en Portugese troepen, 11.000 man in totaal, voerden slag tegen het leger van Napoleon. Het is leuk kuieren in een doolhof van straatjes. Alle huizen zijn wit met gele versieringen. Verder bezoeken we nog de mooie kathedraal en het achthoekig kerkje St. Domingos. Het vele marmer is de voorbode van de marmerstreek waar we morgen in rijden.
De knuffel op onderstaande foto doet de groetjes aan de gulle schenkers. Hij mag al twee weken op de voorste rij meerijden.
Stats: 92km. 322m op. 237m af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.