Bij iedere omwenteling van onze trappers krimpen de bergen alsof het mokerslagen zijn op een zandkasteel. Impossante, besneeuwde toppen worden beboste bergen.
Een rotsmassief, de Dolomieten waardig, doet nog een laatste poging om ons te verleiden.
Maar we rijden ijverig verder. Een brede weg wisselt af met rustige veldwegjes, een keer langs een welriekende boerderij. We komen in een stuk natuur dat in pracht niet moet onderdoen voor de bergen. De heuvels zijn snedig. Goudkleurige graanvelden en fris groene gewassen wedijveren om de mooiste kleur. Het zijn de knal rode klaprozen die de prijs wegkapen.
Wikkend en wegend met zijn gespleten straat dartelt een wouw laag boven ons. Heel dit stuk is genieten van de natuur.
Bij een stuwmeer zijn we even onder de indruk van de spui van de dam die de rivier met veel geweld terug vult.
Bij een stuwmeer zijn we even onder de indruk van de spui van de dam die de rivier met veel geweld terug vult.
Iets verder krijgen we de kers op de taart. De rode rotsen van Mallos de Riglos steken impossant uit boven de rio Gallengo. Het is de thuis van gieren en klimmers.
Van hieruit resten ons nog tien pittige kilometers tot het dorpje Ayerbe. Het is een klein dorp met enkele oude gebouwen, een restant van een moorse burcht en een 12e eeuwse kapel.
Statistieken : Afstand 105km. Klimmen: 809m. Dalen 1469m.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.