Bergje over naar El Escorial

Even nog dit over gisterenavond. Terwijl we op het terras van het hotel verpozen komt een steenarend paraderen boven de vallei die de parador van de stad scheidt. Hij scheert verschillende keren letterlijk aan onze neus voorbij.
Een deel van het centrale gebergte van Spanje noemt de Sierra de Guadarrama. Wij moeten erover. Vanuit Segovia is het duizend meter klimmen en dat start onmiddellijk stevig aan het aquaduct. Iets verder wordt het gelukkig wat minder heftig. Na tien kilometer komen we bij San Ildefonso de la Granja. Koning Felipe V liet hier een klein Versailles bouwen inclusief tuinen naar Frans model. We zijn te vroeg voor een bezoek en zien enkel het kasteel langs de voorkant. 

Van hieruit gaat het nu echt de berg op door mooi naaldbos. We komen langs verschillende parkings voor wandelaars en zien mooie paden. Eerst gaat het een beetje op en nauwelijks af. Dan wordt het serieus. 9 tot 11% krijgen onze benen te verduren. Al bij al viel dit nog mee. Op de top komen fietsers langs drie kanten naar boven. Een appeltaartje is onze beloning.

Bergaf gaat natuurlijk heel wat vlotter. De weg ligt er perfect bij. Bochten zijn overzichtelijk. Na 10 kilometer komen we in Cercedilla. Dit bergdorp is het mekka voor wandelaars en fietsers. Na de picknick krijgen we een heel mooi stuk van de tocht. Maar, dit is eerder mountainbiken. Een pad met een afwisseling van stenen en mul zand voert ons langs verschillende poortjes door een heel mooi stuk natuur. We rijden dwars door weides met koeien en paarden.

Zo rijden we Escorial binnen en beginnen ons hoofdstuk cultuur met de grote C.
Filips II liet hier een kloosterpaleis bouwen. Het werd een van de acht wereldwonderen. Het was een keerpunt in de architectuur als overgang naar strakke classistische stijl. Er zijn maar liefst 4000 kamers en is dus echt impossant. De bibliotheek is schitterend met een collectie boeken uit de middeleeuwen die indrukwekkend is. De basiliek overtreft dit in grootsheid. De koepel doet denken aan die andere in Rome. Het hoofdaltaar is geheel opgetrokken in marmer van de beste soort met behoorlijk wat goud erop. Een zaal is helemaal beschilderd met veldslagen uit de tijd. Uiteraard bedoeld om de bezoeker te imponeren. Echt onder de indruk werden we van het koninklijk panthenon. Verschillende zalen met marmeren graven van afstammelingen van Spaanse koningen, een speciale sarcofaag voor vroeg gestorven kinderen en de eigelijke koningszaal. Indrukwekkend. Er zijn ook zalen met vele schilderijen van topkunstenaars uit de tijd. We herkennen onder andere Coxcie, Jeronimus Bosch en El Greco. Maar onze Vlaamse trotst komt weer bovendrijven in de zaal met hun topwerk: De kruising door Rogier Van der Weyden. Het is een van de drie schilderijen van hem dat geidentificeerd kan worden aan het hand van een archief. In dit geval het archief van El Escorial. En het is mooi. Wij beleefden een topdag.

Stats: 77km. 1282m op. 1247m af.