Van de drukte naar de rust.

"Hebben jullie die dozen nog nodig?" . Als we al in het vliegtuig zitten komt een bagageafhandelaar ons melden dat de fiets met de doos niet in het vliegtuig kan. Oei. Zonder zal wel lukken. Oef. Die keuze is snel gemaakt. Gelukkig heb ik alle weke delen in noppenplastiek verpakt.  Op de luchthaven Tarbes van Lourdes krijgen we onze fiets snel terug zonder schade. Oef. Onze reis hierheen is zo vlot en zonder problemen begonnen.  Leuven sliep nog toen we bij Jos in de auto stapten. Opstaan om kwart voor drie doet een mens enkel om met vakantie te gaan. Inchecken verloopt vlotjes. Het vliegtuig, een Ambrear 190 voor de kenners, is kleiner dan een airbus.  Vandaar dat probleem met de doos. Geen nood. De reis kan nu echt beginnen.
Al vanop de luchthaven zien we de toppen van de Pyreneeën schitteren met sneeuw erop. Na 10 kilometer staan we in Lourdes. Het is nog geen tien uur maar al verrassend druk. Zusters, paters, priesters, invalieden en valieden loopt kriskras door mekaar. Een groot deel wordt vervoerd met een rolstoel. We bezoeken de verschillende kathedralen. Voor de grot is een viering bezig. Maar ons kan het weinig inspireren. De architectuur is misschien groots maar niet echt mooi. Na een uurtje hebben we het gezien. 

Al na een kilometer laten we de drukte achter ons en rijden we de schitterende natuur van de Pyreneeen in. Een klein wegje, best te beschrijven als "route degradé" voert ons door een mooie bos. Af en toe krijgen we mooie vergezichten op weides en velden of bergen. Wolken en zon spelen haasje over. Als we aan de B&B aankomen kunnen we pas om vijf uur binnen. Tijdens het half uurtje wachten komt een rode wouw sierlijk boven ons cirkelen.
Een echte franse pizza en 3-0 voor de Belgen is voldoende om ons een goede nachtrust te gunnen.

Statisieken: 71km plus 10 voor de pizza. Hoogtemeters 759m. Dalen 631m.