Slechte wegen

We zitten aan de oevers van de Taag in Talavera de la Reina. Twee jaar geleden zagen we de nietige bron van deze rivier. Vorig jaar keken we vanop de rotsen van Manfrague boven de Taag naar de roofvogels. Vandaag ontmoeten we deze waterloop terug midden in Spanje. We zullen ze nog zien. Om hier te komen heeft Paul Benjaminse ons langs veel slechte wegen gestuurd. Drie trajecten zijn enkel geschikt voor een mountainbike. 

We begonnen deze morgen om zeven uur met vier kilometer klimmen aan 7% tot het uitzichtpunt San Felipe II. Vandaar krijgen we een uitstekende indruk van de immense omvang van het kloosterpaleis. 

De weg vervolgt voor vier kilometer over een pad met mul zand, stenen en geulen. Van terug indommelen is geen sprake. De natuur is hier geheel anders dan de vorige week. Grote granietblokken maken de grond onbruikbaar voor landbouw. Graanvelden zijn vervangen  door weides met steeneik. De bloemenpracht van vorige dagen is ook verdwenen.
Verderop krijgen we nog eens een afdaling die je niet echt wil doen met een trekkingsfiets met bagage. Volharding loont. Beneden komen we op een fietspad langs een heel mooi riviertje. 

Vanaf Pelayos kiezen we voor de route over 'asfalt'. Putten, geulen en bulten zijn ons deel. Bergop valt het nog mee. Bergaf is het opletten geblazen en kunnen we geen snelheid maken. Voor vele kilometers rijden we door desolaat maar mooi gebied. We scheren daarbij op de rand van het centrale gebergte. Onze route heeft daardoor een Ardens karakter. Constant op en af. Zelfs de laatste twintig kilometer bergaf snijden nog een paar keer door de benen.

Talavera is een woon/werk-stad. Er is weinig te zien. De basiliek met het Plaza Major zijn wel mooi. de verse kersen bekronen onze sportieve dag.
Stats: 121km.    1617m op. 2246m af.