De ene 100km is de andere niet. We reden vandaag 140 kilometer met de Duero als gids, stroomafwaarts. We kregen een paar snedige hellingen voor de wielen geschoven. Maar we reden ook kilometers lang lichtjes bergaf. Kilometers tikken aardig weg. De graanvelden langs rustige veldwegen zijn rijkelijk afgeboord met kleurijke bloemen. Het is alsof we door een bloemenwinkel rijden. De klaproos spant de kroon. Nog nooit hebben we er zoveel gezien.
De inwoners van Spanje lijken uit te slapen. We zien in de voormiddag meer reeën dan auto's. Plots, vanop een bergpasje, zien we een beneden in het dal een hele grote vlakte met een eigenaardige constructie. We denken eerst aan zonnepanelen maar het blinkt niet. Na een leuke afdaling rijden we er middenin. Het is een appelgaard met netten overgespannen. In dit dal kweken ze waarschijnlijk evenveel appels als in heel Haspenhouw. Langzaam aan ruimen graanvelden plaats voor wijngaarden. Tegen de middag komen we aan in Aranda del Duero. Dit is het centrum voor de Spaanse Duero-wijn. Plaza Major is de uitgelezen plek voor drukke terrasjes en onze pick-nick.
Na de middag volgt een saai stuk. Twintig kilometer rechte en vlakke weg. Het laatste uur rijden we terug langs verden en wijngaarden. In de verte doemt de burcht van Penafiel op. We slapen in het Covento Las Claras. Nee, we gaan niet op logement bij nonnen. Dit klooster is nu een viersterren hotel. Het meest merkwaardige aan dit stadje is Plaza de Coso. Het is een vierkant plein langs alle zijden helemaal dichtgebouwd. De bestrating is zand. Sinds de middeleeuwen wordt dit plein gebruikt voor stierengevechten. Een zitje op de houtenbalkons van de huizen worden verhuurd door de stad aan de hoogste bieder.
Stats: 140km. 736m stijgen. 885m dalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.